JEZELF NIET IN DE WEG ZITTEN

Bezinnen, hoe doe je dat, hoe doe ik dat? Het antwoord op deze vraag heeft zich voor mij geleidelijk ontvouwd door mijn eigen ervaringen en innerlijke ontdekkingen. Het begon allemaal met verlegenheid, een subtiele maar aanhoudende schaduw die mijn vroege jaren beïnvloedde. Verlegenheid weerhield me ervan mezelf volledig te uiten en mijn plaats in de wereld in te nemen. In plaats van de eerste viool te spelen, koos ik voor de tweede. Bijvoorbeeld, mijn droom om copywriter te worden vervaagde toen ik genoegen nam met een rol als mediaplanner. Iets wat op zich kansen bood, maar ik kon het destijds niet zien.

Het proces van contact maken en mezelf uiten met enige zelfonthulling was iets dat ik moest leren. Het voelde paradoxaal aan: om naar buiten te kunnen treden, moest ik eerst naar binnen keren. De weg naar buiten is de weg naar binnen, en andersom. Hoe ik dat doe? Zonder handleiding, of misschien juist met een handleiding die bestaat uit intuïtie en gevoel voor timing.

Bij het Centrum voor Zelfbezinning in Leusden hanteren we geen dogma's of strikte regels. We zien af van exacte omschrijvingen, maar we begrijpen wel dat bezinning draait om zelfinzicht en handelen vanuit je waarden. Wat is voor jou belangrijk? Welke waarden bepalen jou, en hoe laat je je hierdoor leiden?

Wat copywriting betreft, zeg nooit nooit. Wat in het vat zit verzuurt niet. Tegenwoordig geef ik schrijfworkshops met de titel 'Achter de woorden schijnt de zin'. Het belangrijkste wat ik heb geleerd, is dat ik mijn eigen koers bepaal, ongeacht wat anderen verwachten.

De vraag blijft: hoe bezin jij? Wat is jouw weg naar binnen om naar buiten te komen? Dit antwoord ligt al in jou besloten, klaar om ontdekt te worden.

Inspiratie vond ik ook in het werk van Tessa Smits en haar podcast 'Creëren voorbij het denken'. Hierin moedigt ze aan om te voelen in plaats van te begrijpen met woorden. Niet meer bedenken, maar dingen laten ontstaan – creëren, kunst maken. Wanneer je je niet bemoeit met het proces, ontstaan er magische dingen. Of zoals zij het uitdrukt: “Dan zit je er zelf niet meer tussen.” Wat als we dit toepassen op ons leven? Wat als we ons er niet mee bemoeien en gewoon laten gebeuren?

Het proces weet de weg. Bezinning is stilstaan om te kunnen bewegen. De weg naar buiten is de weg naar binnen.

Wat vraag ik van het leven, of beter gezegd: wat vraagt het leven van mij? Mijn uitdaging vormt mijn betekenis. In het dagelijks leven vraag ik me vaak af: Hoe dan? Wat kan ik doen? Hier vond ik inspiratie bij Thich Nhat Hanh: stop, haal drie keer adem. En leef dan verder. Dit lijkt op de methode van Non-Violent Communication: Wait and breathe.

Zelfbezinning is een persoonlijke reis, een zoektocht naar binnen die leidt naar een authentieke uiting naar buiten. Het antwoord ligt in ons allemaal, klaar om ontdekt te worden.

Ter geruststelling, met die verlegenheid is het helemaal goed gekomen. Het leven doet ook z’n helende werk.